-
1 narobić
(-obię, -obisz); imp -ób; vt perfnarobić szkody — to cause lub do damage
* * *pf.- rób1. + Gen. (= zrobić dużo czegoś) make l. produce a lot of ( sth).2. + Gen. (= spowodować, wywołać) make, cause, produce, bring about; coś ty narobił (najlepszego)! look what you've done!; narobić długów incur debts, go into debt; narobić hałasu/krzyku t. przen. make a lot of noise, make l. kick up a fuss ( o coś about l. over sth); narobić komuś smaku na coś przen. whet sb's appetite for sth; narobić komuś wstydu bring shame on sb, embarrass sb; narobić (niezłego) bigosu l. kłopotu make a (fine) mess.pf.1. pot. (= napracować się) slave away, work hard ( nad czymś at l. over sth).2. ale się narobiło! (pot. o nieprzyjemnej sytuacji) what a pretty kettle of fish!The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > narobić
-
2 hałas
m (G hałasu) 1. (głośny dźwięk) noise- ogłuszający/piekielny hałas a deafening/an infernal noise- hałas bitewny the noise of battle- hałas uliczny street noise- hałasy wielkiego miasta the noises of a big city- hałas odsuwanych krzeseł the noise of chairs being moved- wejść/wyjść z hałasem to enter/leave noisily- narobić (strasznego) hałasu to create a (terrible) noise- tłumić hałas to muffle (a) noise2. przen. noise przen.- wiadomość narobiła hałasu w prasie there was a lot of noise about it- wiele hałasu o nic much ado about nothing* * *narobić perf hałasu — (przen) to make a fuss
wiele hałasu o nic — (przen) much ado about nothing
* * *mi1. (= wrzawa) noise, racket; hałas uliczny street noise; bez hałasu (= cicho) quietly; (= skrycie) slyly, on the sly.2. (= zamieszanie) fuss, commotion; narobić hałasu make a fuss; narobić dużo hałasu wokół czegoś kick up a fuss about sth; wiele hałasu o nic much ado about nothing.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > hałas
-
3 hałas hała·s
-su, -sy; loc sg - siem1) (głośny dźwięk) noise2) (rozgłos) noisenarobić (pf) hałasu przen — to make a fuss
См. также в других словарях:
hałas — m IV, D. u, Ms. hałassie; lm M. y «nie skoordynowane, zakłócające spokój głośne dźwięki, głośny stuk, trzask, huk, głośna rozmowa, krzyki; wrzawa, harmider» Dokuczliwy, dziki, ogłuszający, piekielny hałas. Hałas uliczny. Hałas wielkiego miasta.… … Słownik języka polskiego
nahałasować — dk IV, nahałasowaćsuję, nahałasowaćsujesz, nahałasowaćsuj, nahałasowaćował «narobić wiele hałasu, szumu, wrzasku, nakrzyczeć» nahałasować się «spędzić wiele czasu na hałasowaniu, zmęczyć się hałasowaniem» Dzieci nahałasowały się do woli … Słownik języka polskiego
rozjazgotać się — dk IX, rozjazgotać sięoczę się (rozjazgotać sięocę się), rozjazgotać sięoczesz się (rozjazgotać sięocesz się), rozjazgotać sięocz się, rozjazgotać sięał się «zacząć intensywnie jazgotać; narobić jazgotu, hałasu» Baby się rozjazgotały.… … Słownik języka polskiego
